çocukluğu anımsatan şeyler

benim mesela saklambaçtır. özellikle yaz akşamları mahallenin bütün çocukları büyüğü küçüğü toplaşıp toplaşıp oynardık. bazı yerlerde sokak lambaları yanmazdı çok korkardık ha bi de inşaat halinde olan evler hele ödümüzü koparırdı bee, daha büyük olan çocuklar da orda hep tinercilerin olduklarını kendilerini kovaladıklarını söyleyip biz küçükleri iyice korkuturlardı. ne günlerdi be, özlemle anıyorum küçüklüğümü, saklambaç oyunlarını...

fotoğraflar.

probis. çocukluk aşkım gibi bişeydi.

golf dondurma çubuğundaki bedava yazısı

iğde kokusu. penceremizin yanıbaşında açan sarı iğde çiçekleri. sabahları yaprakların arasından süzülen sapsarı güneş ışıkları. yeni bir günün heyecanını bütün cihana duyuran horoz sesi. çıplak ayakla çıktığım kapı eşiği ve soğuk betonun ayaklarımda bıraktığı uyuşukluk hissi. annemin üşüme gir içeri diye yükselen yumuşak sesi.

barış manço.

ercan taner. gördükçe, şampiyonlar ligi maçları gelir aklıma. star tv li yıllar. star'ın star olduğu yıllar.

tom ve jerry

ışıklı ayakkabılar

Tang meyve suyu yapardık , tadı bir başka olurdu tang

pikapikapikaaaçuuuuğ, dudu peri, bardak buzlar aq en güzeli de kolalı olan ayyyş, onun arabası var, tasolar, abi en güzelide şey ya beyblade en iyi stres çarkı aq gelmiş geçmiş sonra gta vice, düm tek tek falanlar filanlar işte 😂

(bkz: sezen aksu) (bkz: tutuklu)

(bkz: piko) rahmetli dedem hep bu çikolatadan alırdı bunun dışında bir çikolata almazdı. O yüzden ne zaman piko yesem çocukluğum ve dedem aklıma gelir.

gazoz kapakları

25 kuruşluk buz olmayan çilek aromalı çubuk dondurmalar

(bkz: Ayna) Eheheheehehhe (bkz: mahallenin veleti)

Ne zaman elimdeki kesik izlerine baksam yaşımı hatırlayamasam da onların parmaklarımda nasıl oluştuğunu hatırlıyorum. Odama giriyorum kutluların üzerinde duran çocukken en yakın arkadaşımın verdiği oyuncakları hatırlıyorum. Ya daaa en acısı ne zaman babaannem ve dedemi ansam onlarla gömülen çocukluğumu hatırlıyorum. Kolay kolay silinmez bu çocukluk..

(bkz: Yangın) Küçükken çok yaramaz bir çocuktum sürekli mahalledeki bi arkadaşımla ateş yakardık annemde dumanın çıktığı yere gelir bizi bulurdu

Kırık saksı.. Haftasonu binanın önünde maç yapıp bir miktar gürültü yaptığımız için canım komşumuz 4. kattan fırlatmak suretiyle kafamızda kırmaya çalışmıstı

Beyblade ahhshsjdw leğende kapıştırırdık kaliteli zamanlardı

Küçük çocuğa vurulmasını görmem ve ağlayan çocuk Beni o lanet çocukluğuma götürür.

Karşılaştığında mutlu olduğun ve kendi çocuğunun da onu yaşayarak mutlu olmasını istediğin, ama onun hiç sallamadığı şeylerdir. Leblebi tozu, pamuk şeker, misket, patlayan şeker, fırıldak gibi...

(bkz: çorbaya yoğurt eklemek) bunu başka anneler de yapıyor muydu bilemem ama benimkisi çorbayı sıcak içemediğim için yoğurt eklerdi, özellikle de mercimek çorbası için geçerliydi bu. çok severim, çocukluğumu hatırlatan en güzel tat.

meybuz

Çocukken o kadar pamuk şeker yerdim ki..hep mutlu hatırlıyorum,ne zaman görsem hep aklıma gelir.

Ortada sıçan oynamak her yerde oynardık yeter ki top olsun

Meybuz

Rengarenk yoyolar, misketlerr, sokaklardan geçen salıncakçılar...

Gazlı içeceklerin gazı boğazımızı yakmasın diye annem ekmek doğrardı içine büyükler sadece ekmeksiz içebilir diye düşünürdüm hep. Geçenlerde yeğenim de ekmekle beraber gazlı içeceği içti, epey bir şaşırdım. Ablam öğretti herhalde yoksa neden yapsın ki? Bu tuhaf ve saçma şey nesilden nesile aktarılmaya çalışılıyor galiba.

Poşete ip takıp uçurtma gibi uçurmak. Hiç uçurtma uçurmamış olsam da aynı hissi verdiğini düşünürdüm. Hala da öyle düşünüyorum. Gerçek bir uçurtma uçurduğumda farklılıkları ya da benzerliklerini öyle anlayabilirim sanırım.

Miniko diye bir sakız vardı sanırım ismi minikoydu yada değildi en iyisi sakızı tarif etmek :) küçük küçük renkli kare şekerli sakız dışı pembeli sarılı renkli bide uzun sarı sacli kız vardı galiba

İğne ve türevleri. Sanırım 1 ay boyunca her akşam iğne olmaya giderdim. O zamanlar iğne saati gelince koşarak perdenin arkasına saklanırdım ve babam bana her akşam 'bu defa lunaparka gidiyoruz' derdi. Ben de her seferinde lunaparka gideceğiz sanıp koşarak babama sarılırdım. 25 yaşına geldim, hala işin ucunda lunapark yoksa iğne olmaya beni başka bir şey ikna edemez.

(bkz: Mirkelam Kalbimde Parmak İzin Var kasedi) arabamızda bulunan ve zamanında neredeyse her yolculukta dinlemeyi sevdiğim kasettir. ne zaman dinlesem bir duygusallaşırım

Bir kadın çizeceksin şarkısı ve sürpriz yumurta

(bkz: sulu göz) ah ne çok özledim seni.

Işıklı ayakkabı; benimkiler çok farklıydı. Ve o farklılığı ile çok güzeldi. Şu an aynısını bulsam ayağıma göre, alırım. Zevkle de giyerim. Gece parlayan yıldızlar; her gece izleyerek uyurdum. Piko. Ablam beni üniversitesine götürmüştü. Arkadaşı da bana bu çikolatayı aldı, gülümsedi ve uzattı bana. Ben de "ben tanımadığım insanlardan çikolata almam" diyince herkes gülmüştü. Miniciktim. Probis. Her gün okula giderken alırdım ve yerdim. Çok bilmiş arkadaşım "ay her gün aynı şeyi yiyorsun" demişti. Sa na ne. Hala çok severim.

(bkz: Ekşi yüz) Yazarken ağzım sulandı..

Ardıç ağacının kokusu

Bira sisesi toplayip satmak :)

Metroya inildiğindeki rutubet kokusu. Dedemin rutubetli bir atölyesi vardı, oraya her girdiğimde ağzım açık hayran hayran izlerdim onun her şeyi nizami bir şekilde yerleştirişini, tavandaki duvarlardaki alet edevatı, çeşit çeşit koleksiyonları; ve en önemlisi bize kalem vereceği zamanlar açıp, içindeki günlüğünden açıp açıp bize gösterdiği dayımların, teyzemlerin, babamın fotoğrafları.

Battaniyem. Küçükken bir yere gideceğimiz zaman anneme yalvarırdım battaniyemi de yanıma alayım diye tabi o da olmaz derdi. Bende battaniyeye sarılıp yerde yuvarlanarak ağlardım. Her gördüğümde, sarılıp yerde yuvarlanarak ağlayasım gelir.

Bakkalarda file içinde satılan plastik toplar. Ne güzel maç yapılırdı onlarla. Orda burda sönüp küçülmüş bi tane görür tekmeyi atardık..

Beceriksiz bir çocuk olduğumdan, sürekli oramı buramı kanatır ya da yarardım. Bana her ne kadar çocukluğumdan nefret etsem de, o masumiyeti hatırlatan tek şey bir yerimin kanaması. O yüzden yer yer irili ufaklı yara izlerim var. Bazıları çocukluktan kalma, bazıları da ara sıra olanlar. Bazı doktorlar ufak işlemlerle beni pürüzsüz bir cilde kavuşturmayı vaadediyor olsa da; istemiyorum. Almayın elimden.

Kışın banyo yaptırdıkları zaman sobanın kenarında saçımı kurutmak

annemle beraber uyumam. Çocukken bir şeye üzüldüğümde ya da korktuğumda yanına gidip yatardım. Kendimi o kadar güvende hissederdim ki onun yanında, dünyadaki tüm kötülükler o yorganın dışında kalırdı ve o ince şarşaf parçası beni tüm kötülüklerden korurdu sanki. Şimdiyse aradan onca yıl geçti, değiştim. Benimle birlikte korktuğum şeyler, zayıf yönlerim ve beni üzen etkenler de değişti. Artık annemin yanına yatmıyorum ama ne zaman onu yatağında uyurken görsem aklıma o zamanlar geliyor.

Patlak top, iki taştan yapılan kale, misket, sosyal medyadaki denk geldiğim çizgi filmler...

Filler benim için önemlidir. Evet moda oldu ama benim için farklı bir anlamı var filin, çocukluğumla ilgili. Sırf bu yüzden , filin moda olup popülerleşmesi acayip sinirimi bozuyor.